Ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν είχε καμία σχέση με τον Ολυμπιακό των τελευταίων αγώνων. Αυτός μάλιστα, ήταν ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε. Δεν είναι η νίκη επί του Αστέρα Τρίπολης είναι το γεγονός ότι οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν επιθετικοί, πίεσαν ψηλά, έκαναν ευκαιρίες και «χόρτασαν» τον κόσμο που πήγε στο Καραϊσκάκη ή παρακολούθησε το παιχνίδι από την τηλεόραση. Ο Βάσκος έκανε, επιτέλους, αυτά που έπρεπε να είχε κάνει και στα προηγούμενα ματς. Το πρώτο ήταν ότι χρησιμοποίησε τον Ιμπαγάσα. Όχι στην θέση που τον έχουμε συνηθίσει, δηλαδή πίσω από τα δύο φορ, αφού εκείνη η θέση φαίνεται να έχει «καπαρωθεί» από τον (αρκετά βελτιωμένο χθες) Φουστέρ, αλλά τουλάχιστον τον χρησιμοποίησε. Και ο Ιμπαγάσα τον «εξέθεσε», αφού ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης των Πειραιωτών.
Όπως τον «εξέθεσε» και ο Ραούλ Μπράβο που μπορεί να μην είναι το καλύτερο αριστερό μπακ του κόσμου, αλλά είναι ο καλύτερος που διαθέτει αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός και σαφώς καλύτερος του Χολέμπας. Αρκετά καλός ήταν και ο Ρόμενταλ, αλλά και ο Φετφατζίδης όσο αγωνίστηκε οπότε μπορώ να καταλάβω το δίλλημα του Βάσκου για την συγκεκριμένη θέση. Στις άλλες περιπτώσεις όμως δεν καταλαβαίνω γιατί υπήρξε δίλλημα στα προηγούμενα ματς.
Η ουσία βέβαια είναι πως οι Πειραιώτες έκαναν επιτέλους μία νίκη σε έναν αγώνα όπου δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως ήταν πολύ ανώτεροι από τον αντίπαλο τους. Ο Αστέρας είναι μια δουλεμένη και καλή ομάδα, που θα δημιουργήσει προβλήματα σε όλους τους αντιπάλους του και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να αισθάνεται κάποιος ικανοποίηση από την χθεσινή εμφάνιση των «ερυθρόλευκων» .
Για πρώτη φορά την φετινή σεζόν έδειξαν κάποια πράγματα από αυτά που είχαμε δει όταν ο Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν και πάλι στον πάγκο της ομάδας. Το ζήτημα είναι να συνεχιστεί η ανοδική πορεία και ο Ολυμπιακός να παρουσιάζει αυτή την εικόνα και μακριά από το Καραϊσκάκη.
